วันอังคารที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2557

THAT SWEET HOME : NC CHAPTER 1

         
NC CHAPTER 1
.

.

.

 “ผมไม่ได้ตั้งใจ  ปล่อยผมเถอะ อื้ม...”  ฮันคยองแค่นยิ้มมองคนตรงหน้า

            แก้วไวน์ใบหรูแสนแพงถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี  ริมฝีปากรูปกระจับบดจูบกลีบปากนุ่มอย่างรุนแรง  ลิ้นร้อนไล้เลียกลีบปากบางหวังให้อีกฝ่ายอ้าปากรับ  ฮยกแจเม้มริมฝีปากแน่น  มือบางปัดป้องฝ่ามือหยาบที่เริ่มละลาบละล้วงเขา

            ฮันคยองบีบกระพุ้งแก้มขาวอย่างแรงจนเชอร์รีสีสดเผยอออกอย่างไร้แรงต่อสู้  ลิ้นสากสอดเข้าไปทักทายเกลียวลิ้มนุ่มที่กระถดหนีอย่างไม่ประสา  ฮันคยองกดท้ายทอยคนตัวเล็กเข้าหาก่อนจะปรับองศาการจูบให้ถนัดยิ่งขึ้น

            ริมฝีปากร้อนบดจูบซอกคอขาวจนเกิดรอย  ฝ่ามือหยาบล้วงเข้าลูบเนื้อขาวภายใต้อาภรณ์สีสวย

            “ฮึก...อยะ...อย่า  ฮึก  ได้โปรด ฮือ”  ฮยอกแจร้องขอ  ข้อมือเล็กทั้งสองข้างถูกขึงไว้เหนือศรีษะ

            ฮันคยองเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นไปจนใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกัน

            “ไม่ต้องร้องคนสวย...เดี๋ยวเธอก็จะมีความสุขจนลืมไม่ลงเลยล่ะ  ฮึๆ”

            “มะ...ไม่  ปล่อยผม ฮึก ปล่อย  อื้อ”  ริมฝีปากเล็กถูกรุกรานอีกรอบ

            เสื้อตัวเล็กถูกล่นขึ้นไปถึงกลางอก  ฝ่ามือร้อนลูบคลำแผ่นอกขาวอย่างหื่นกระหาย  ฮันยองผละออกมองเม็ดสีสวยตั้งชันสู้อากาศเย็นก่อนจะเลียริมฝีปากเหมือนคนโรคจิต

            ข้อมือเล็กบิดไปมาหวังให้หลุดพ้นจากพันธนาการ  น้ำตาใสไหลออกมาไม่ขาดสาย

            “อย่า อ้ะ  ฮึก  มะ...ไม่  ปล่อยนะปล่อย  ฮื่อ ยะ  หยุด” ฮยอกแจหลุดครางเมื่อลิ้นชื้นตวัดผ่านยอดอกสีสวย

            “หืม  บอกร่างกายตัวเองก่อนสิคนดี”  ฮันคยองก้มลงซุกไซร้ดูดซับความหอมหวานจากซอกคอขาว  ฮยอกแจย่นคอหนีอย่างต้องการขัดขืน

            “อ่ะ...อ๊ะ  ฮึก  ฮือ  อึก”  หน้าท้องขาวเกร็งวูบมือมือหยาบลูบไล้ปัดผ่าน  ฮันคยองไล้วนบริเวณท้องน้อยก่อนจะค่อยๆต่ำลงและคลึงแกนกายเล็กเบาๆ

            “คุณ  ฮึก  อย่า...ฮือ  ปะ  ปล่อย”  ขาเรียวพยายามหนีบเข้าหากันอย่างยากลำบาก  ร่างบอบบางบิดเร้าอย่างทรมาน

            กางเกงตัวน้อยถูกถอดออกอย่างง่ายดายและช่ำชอง  ฮยอกแจหวีดลั่นขาเล็กพยายามหนีบเข้าหากันเพื่อป้องกันการกระทำอันจาบจ้วง

            “คุณฮันคยองหยุด  ฮือ  ไม่  ฮึก อย่านะ ฮือ”  เสียงหวานร้องขอ 

            ฮันคยองกระชากกางเกงออกอย่างแรงด้วยความรำคาญก่อนจะแทรกตัวลงกลางหว่างขา  มือหนาล้วงเข้าไปในอันเดอร์แวร์ตัวน้อยที่ยังคงปิดบังความน่ารักนั้นอยู่  ริมฝีปากหยักบดจูบปิดเสียงร้องโวยวาย

            “อะ  อื้อ  ฮึก อื้อออ!!”  เอวเล็กบิดเร้าอย่างมีอารมณ์ร่วม 

            ฮันคยองดึงกางเกงในตัวเล็กลงมาถึงเข้าก่อนจะชักรูดแก่นกายเล็กเบาๆ

            “อ๊ะ  อ๊า~ ฮึก  หยุดเถอะนะ อ๊า หยุด ฮื่ออ” เสียงครางหวานหูระคนเสียงร้องขอความเห็นใจแต่ฮันคยองก็หาได้สนใจ

            ริมฝีปากร้อนยังคงควานหาความสุขบนร่างกายขาวที่บัดนี้เต็มไปด้วยรอยรักสีแดงสด  เสียงครางหวานหูดังมาให้ได้ยินไม่ขาด...มันช่างขัดกันกับน้ำตาเม็ดน้อยและดวงตาอันแสนขลาดกลัวนั่นเหลือเกิน

            “ฮื่อ~ฮึก  มะ ไม่นะ อ๊า  มันเจ็บ  ฮื่ออ  ปล่อยนะ!!”  ฮยอกแจหวีดลั่นเมื่อนิ้วเรียวหมุนคลึงช่องทางสีดสดก่อนจะค่อยๆสอดเข้ามา  ร่างเล็กกระถดหนีอย่างเกรงกลัว

            ฮันคยองดึงขาเรียวให้กลับมาก่อนจะสอดนิ้วลึกกว่าเดิมและแช่ค้างไว้ให้ฮยอกแจได้ทำความเคยชิน  นิ้วที่สองและสามตามเข้ามาก่อนจะเริ่มชักเข้าออกช้าๆและเริ่มใส่แรงตามจังหวะ

            “อ๊ะๆๆ อึก  ฮืออ มะ...ไม่ อา  ฮึก  คุณ...ฮึก  อาห์  อ๊าาาา~”  ศรีษะทุยสะบัดไปมาบนหมอนนุ่มจนผมกระจาย

            “...หนึ่งยกแล้วนะคนดี”  ฮันคยองยกมือเปื้อนน้ำสีขุ่นขึ้นเลียอย่างไม่นึกรังเกียจ  ฮยอกแจปรือตามองคนตัวโตที่ลุกขึ้นข้างเตียง  แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเหนื่อยอ่อน  เหงื่อกาฬปกพรมไปทั่วร่างกาย

            “ของจริงคือหลังจากนี้นะคนสวย...”  ฮันคยองประคองแกนกายใหญ่ที่พองโตเต็มที่จ่อเข้าช่องทางสีสวยก่อนจะค่อยๆดุนเข้าไปทีละนิด

            “อ๊า  อะ...เอา  ฮึก  เอาออกไป โอ๊ย  จะ...เจ็บ...”  ฮยอกแจร้องลั่นสะโพกมนกระถดหนี   ฮันคยองจับข้อเท้าเล็กก่อนจะดึงกลับมาอย่างแรง

            “มะ...ไม่ พอที ฮึก ขอร้อง ฮือออ อ๊าาาา” 

            “อย่าเกร็งคนสวย  อาห์  แน่น...จัง”  ฮันคยองสอดใส่เข้าไปจนสุด

            “อึก...ฮึก”  ฮยอกแจหลับตาลงช้าๆอย่างยอมรับชะตากรรม

            “อาห์  ดีจัง  อือ”  ฮันคยองขยับช้าๆเนิบๆค่อยๆให้ร่างน้อยตรงหน้าเคยชินกับสิ่งแปลกปลอม  แขนเรียวที่ถูกขึงไว้นั้นถูกยกขึ้นให้พาดบ่าแกรงเอาไว้ 

            “ฮึก....อือ  อ้ะๆๆ  ฮึกๆ  อ๊า~”  เสียงครางระคนสะอื้นดังขึ้นไม่ขาดสาย

            “อาห์  รัดฉันแน่นเกินไปแล้ว  อืม  ผ่อนคลายหน่อยสิ”  ฮันคยองพูดเสียงพร่าริมฝีปากหยักคลอเคลียอยู่แถวแก้มใสก่อนจะลากลงมาประทับจูบร้อนแรงบนกลีบปากนุ่ม

            มือกว้างฟอนเฟ้นสะโพกมนให้ผ่อนคลายก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น  ร่างบอบบางโยกคลอนไปตามแรงกระแทก  ดวงตาสวยคลอหยาดน้ำตาจ้องมองคนด้านบนก่อนจะหลับตาลงช้าๆอย่างคนหมดแรง   เสียงสะอื้นฮักปะปนกับเสียงครางหวานหูดังกระตุ้นอารมณ์ดิบของชายหนุ่มได้อย่างดี  แรงกระแทกถูกส่งเข้าไปไม่ยั้ง

            “ฮึก  อ่ะ...อ้ะ  มะ...ไม่  ไม่ไหวแล้ว  ฮือ  ฮึก  อ่ะ...อ๊าาาา”  เสียงเล็กหวีดลั่นเล็บสั้นจิกลงแผ่นหลังกว้างอย่างแรง  ฮยอกแจแหงนหน้าขึ้นเพดานก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องของทั้งคู่

            “อีกนิดคนดี  อืม  อาห์”  ช่องทางเล็กกระตุกรัดเขาถี่ๆ  ฮันคยองกระแทกครั้งสุดท้ายเข้าไปจนสุดก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าสู่โพรงสวาทที่แดงก่ำจนไหลย้อนออกมาปะปนกับเลือดบริสุทธิ์

            ร่างสูงซบหน้าลงบนแผ่นอกบางที่กระเพื่อมถี่ๆก่อนจะค่อยๆถิดถอนความใหญ่โตออกมา  ฮยอกแจสะดุ้งวาบก่อนจะปรือตามองชายหนุ่มร่างสูง

            “ฮึก  ฮือ...”  เสียงสะอื้นไห้ระลอกสุดท้ายดังขึ้นก่อนจะเจ้าตัวจะสลบไสลลง

            ฮันคยองรวบเอวบางเข้ามาฝังไว้ในอ้อมอกก่อนจะลูบแผ่นหลังเล็กไปมาราวกับจะโทษกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นและจบลงไปเมื่อครู่...



...........................................................................
            อันเก่ากับอันใหม่อันไหนมันดีกว่ากันหรอ -..-  กลับไปเม้นด้วยนะเออ  ไม่เม้นจะตามไปเข้าฝัน  มุกพูดจริงๆนะ  แฮ่~~~~


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น