NC CHAPTER 16
.
.
.
เยซองพาเรียวอุคเข้ามาพักในห้องของเขา
ชายหนุ่มวางคนตัวเล็กที่สะอื้นฮักลงบนเตียงกว้างก่อนจะไล้มือเช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มขาวเบาๆ…เห็นสภาพเรียวอุคตอนนี้เขาก็แทบอยากจะวิ่งกลับไปบีบคอลีซอนจินเสียให้ตาย
“…ช่วยฉันที…ฮึก…ม…ไม่ไหว…ฉันทนไม่ไหว”
คนตัวเล็กพูดเสียงพร่ายามที่บีบท่อนแขนแกร่งอย่างแรง
“ผมไม่อยากฝืนใจคุณนะตัวเล็ก…ผมพาไปห้องน้ำนะครับ” เยซองจะช้อนตัวเรียวอุคขึ้นแต่เจ้าของร่างกลับไม่ยอม คนตัวเล็กส่ายหน้าขวับจนผมกระจายขาเรียวก็เบียดเข้าหากันแน่นขึ้นกว่าเก่า
“ไม่…ม…ไม่เป็นไร…ถ้าเป็นนาย…อึก…ฉ…ฉัน…ไม่เป็นไร…นะ…นะฮะ…”
“ตัวเล็ก…”
“พ...พี่เยซอง…กอดตัวเล็กนะ…นะฮะ…กอดนะ…อืออ”
ดวงตาฉ่ำปรือจากแรงอารมณ์ของคนตัวเล็กถูกส่งไปให้เขาทำให้เขาไม่ลังเลสักนิดที่จะโน้มใบหน้าลงจุมพิตกลีบปากเล็กที่เผยอรับอย่างเต็มใจ
“อือออ…”
เรียวอุคครางในลำคอเมื่อลิ้นร้อนกวาดต้อนทุกซองทุกมุมในโพรงปากนุ่ม
ลิ้นเล็กไล่ตามอีกฝ่ายเมื่อทำท่าเหมือนจะถอยห่างอยากหยอกเย้า แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบไหล่แข็งแรงออกแรงดึงให้อีกฝ่ายเข้าใกล้ตนกว่าเก่า
เยซองขยับคร่อมคนตัวเล็ก
มือกว้างยกขึ้นไล้ผิวแก้มเนียนอย่างอ่อนโยนผละออกร่างด้านใต้จนเห็นน้ำสีใสเชื่อมริมฝีปากทั้งสองเป็นใย
“คุณกลัวใช่มั้ย…” ชายหนุ่มกระซิบเสียงพร่ายามที่ก้มลงไล่จูบข้างแก้ม
“เขา…ฮึก…เขาไม่เหมือนนาย…ฮึก…ไม่เหมือนสักนิด…ฮือ…มันน่ากลัวเกินไป…ฮึก…”
เรียวอุคน้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้งยามที่นึกถึงสัมผัสน่ารังเกียจก่อนหน้านี้
“ไม่เป็นไร…ผมอยู่นี่คุณไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นนะตัวเล็ก…เชื่อใจผมนะครับ” เยซองมอบจุมพิตให้กับคนตัวเล็กอีกครั้งอย่างต้องการย้ำว่าเขาจะดูแลและปกป้องคนๆนี้เอง
มือกว้างเริ่มลูบไปตามเนื้อตัวของอีกฝ่ายต่ำลงมาเรื่อยๆ
ขยับเสื้อที่ใช้คลุมให้ออกเลื่อนฝ่ามือปัดผ่านยอดอกสีอ่อนที่ชูชันเพราะแรงอารมณ์จนมือเล็กจิกเข้าที่แขนอย่างเสียวซ่าน ใบหน้าหล่อก้มซุกไซร้ลำคอขาวลบรอยสัมผัสของชายอื่นที่บังอาจมาประทับไว้บนตุ๊กตาแสนรักของเขา
เรียวอุคกัดปากหลับตาแน่น
ใบหน้าสวยเงยขึ้นเปิดทางให้อีกฝ่ายโดยง่ายมือเล็กยกขึ้นกำหมอนที่ใช้รองหัวอย่างต้องการระบายอารมณ์
“อ๊ะ…”
เสียงหวานครางรับพร้อมกับแอ่นอกเมื่อมือข้างหนึ่งของเยซองยกขึ้นคลึงยอดอกเพียงไม่นานก็แปรเปลี่ยนเป็นโพรงปากร้อนทำให้มือน้อยๆเลื่อนมาจับศรีษะทุยให้แนบลงบนหน้าอกยิ่งกว่าเก่า
“อ๊า…มัน…อ๊ะ…แปลกๆ”
คนตัวเล็กร้องเมื่อส่วนกลางลำตัวถูกแตะต้องผ่านยีนส์เนื้อดี เยซองคลึงมันเบาๆทำให้ผู้ถูกกระทำครางรับสัมผัส
“อื้อ…อะ…อ๊ะๆ…อ้ะ…มัน…มันเสียว… อ๊า”
สะโพกเล็กแอ่นขึ้นเมื่อชายหนุ่มเค้นหนักๆก่อนที่กางเกงตัวเล็กจะดูกปลดออกไปพร้อมกับชั้นในโดยง่าย
“คุณสวยจังครับ…สวยมากเลยรู้มั้ย”
เสียงทุ้มเอ่ยชมในร่างขาวเนียนขึ้นสีระเรื่อ
ขาเรียวขยับเบียดชิดกันอย่างเขินอาย
…ถึงแม้จะอยู่ในห้วงอารมณ์แต่ก็ใช่ว่าคิมเรียวอุคจะไร้สติไปเสียทีเดียว…
เยซองขยับแทรกกลางหว่างขาก่อนจะก้มลงเชยชมผิวเนื้อเนียนสร้างรอยรักหลายจุดตอกย้ำให้รู้ว่าร่ากายนี้เป็นจะเป็นของเขาในอีกไม่นาน ร่างเล็กหายใจถี่กระชั้นบ้างก็ติดขัดอย่างไม่เป็นจังหวะรู้สึกวาบหวิวเหมือนผีเสื้อนับร้อยบินว่อนอยู่ในช่องท้อง
สมองขาวโพลนรู้สึกดีไปกับทุกสัมผัสดาราหนุ่มมอบให้
อุ้งมือร้อนกอบกุมแกนกายเล็กที่ตั้งชันและชักรูดเบาๆ
ขาเล็กจิกเตียงแน่นริมฝีปากเผยอรับจุมพิตจากอีกฝ่ายมือเล็กก็จิกบ่าแข็งแรงแน่นอย่างต้องการระบายอารมณ์เสียวซ่าน
“ฮื่อ…อืมมม…”
เรียวอุคทำได้เพียงครางในลำคอเมื่อคนด้านบนไม่ปล่อยให้ริมฝีปากเป็นอิสระ
สะโพกมนขยับน้อยๆรับสัมผัสที่ชายหนุ่มนำพา คนตัวโตเร่งจังหวะรักให้คนตัวเล็กครางฮือ
“อ๊ะ…อึก…อ๊ะๆๆ…อ๊า!!”
มือน้อยๆคว้าสะเปะสะปะเมื่อเริ่มคุมตัวเองไม่อยู่แล้วเพียงไม่นานน้ำหนืดสีขาวขุ่นก็ถูกปล่อยออกมาจนเละไปทั่วแผ่นท้องขาวก่อนจะปล่อยตัวเองลงนอนหอบหายใจถี่
มือกว้างใช้น้ำรักต่างเจลหล่อลื่นชโลมช่องทางแคบที่ไม่เคยถูกรุกล้ำ
“อ๊ะ…” หน้าท้องขาวหดเกร็งเมื่อชายหนุ่มลูบวนบริเวณปากทางเข้า
“อ้ะ…เจ็บ…มันอึดอัดไปหมด…อ๊ะ…”
“อย่าเกร็งครับตัวเล็ก…ผ่อนคลายนะ”
นิ้วเรียวแช่ค้างไว้สักพักให้เรียวอุคเคยชินก่อนสักหน่อย
ร่างสูงกดจูบเรียวปากเล็กขบเม้มอย่างเริ่มเอาแต่ใจเบี่ยงเบนความสนใจของคนตัวเล็ก
ชายหนุ่มเริ่มขยับนิ้วมือ
“ฮึก…อ้ะ…ฮื่อ…อ๊ะๆ…” คนตัวเล็กกัดปากหลับตาแน่นเอียงหน้าซุกหมอน
มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่เคลื่อนไหวเข้าออกภายในร่างกาย
เรียวอุคสะดุ้งตัวเมื่อคนด้านบนสอดนิ้วเพิ่มเข้ามาเร่งเร้าจังหวะจนส่งเขาไปสวรรค์อีกรอบ
ดาราหนุ่มถอนนิ้วออกจากช่องทางคับแคบทำให้ผู้จัดการตัวเล็กรู้สึกโล่งอย่างกะทันหันปรือตามองอีกฝ่ายที่ผละออกไปปลดอาภรณ์
ทั้งเสื้อและกางเกงเนื้อดีถูกโยนออกไปไม่รู้ทิศทาง เยซองขยับคร่อมร่างน้อยมอบจุมพิตแสนหวานให้อีกสักทีทำให้ส่วนกลางลำตัวของทั้งคู่เสียดสีกันไปมา
“อ๊ะ…ฮึก…อ่ะ…ม…มันแน่น…อื้อ…”
เรียวอุคจิกลำแขนแกร่งแน่นเมื่อรู้สึกถึงความเป็นชายที่เริ่มเคลื่อนเข้ามาในร่างกาย
เพียงแค่ส่วนปลายผ่านปากทางคับแคบเข้ามาเขาก็แทบจะขาดใจอยู่แล้ว
“…ตัวเล็กครับ…คุณจะให้ผมหยุดมั้ย”
“ม…ไม่เป็นไร…ฉันไม่เป็นไร” เรียวอุคส่ายหัวสบตากับสายตาคมที่ฉายแววอบอุ่น
“อดทนอีกนิดนะครับคนดี…”
ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งเคลื่อนมาสอดประสานกับฝ่ามือเล็กอีกข้างก็ยกขึ้นเช็ดเหงื่อกาฬที่ไหลซึมตามไรผมสีอ่อน
“อ๊า!!...อ้ะ…อึก…ฮื่อ…อ้ะๆ…”
เอวสอบขยับให้แกนกายเข้าไปได้สุดแช่ค้างไว้สักพักก่อนจะขยับช้าๆให้คนตัวเล็กเริ่มคุ้นชิน
ฟันซี่เล็กขบริมฝีปากล่างอย่างต้องการระบายอารมณ์ เรียวอุคจิกต้นแขนแกร่งอย่างแรงยามที่เยซองโถมตัวเข้ามาแรงขึ้น
“ตัวเล็กครับ…อา…ผมไปไหนไม่รอดแล้วคุณรู้มั้ย…”
“อ่ะ…อ๊า…อ๊ะๆ…ต…ตรงนั้น…อ๊า…มันรู้สึกแปลกๆ…อ้ะๆ” ชายหนุ่มยิ่งย้ำจุดกระตุ้นอารมณ์คนตัวเล็กเมื่อเจ้าตัวชี้ทาง
ศรีษะกลมส่ายไปมาจนผมกระจาย ดวงตาหวานปิดแน่น ใบหน้าสวยเชิดขึ้นครางฮือ
ริมฝีปากเล็กเผยอออกน้อยๆยิ่งดูเร้าอารมณ์ดาราหนุ่มให้ยิ่งเพิ่มแรงกระแทกจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่ว
“อ่ะ...อื้อ...อ๊ะๆๆ...แรง...แรงไป…มันแรงไป…อ๊า” เรียวอุคพูดออกมาแทบไม่เป็นภาษา
ร่างเล็กโยกคลอนไปตามแรงกระแทกที่ร่างสูงส่งมาให้ มือเล็กเริ่มปัดป่ายไปทั่วเตียง
“...ม...ไม่...มันไม่..ไหว อ๊ะๆๆๆ....ไม่ไหวแล้ว…อ...อ๊าาาาา!!~” เสียงหวานครางลั่นก่อนที่น้ำขาวขุ่นจะพุ่งเปรอะเปื้อน ร่างบอบบางกระตุกสองสามครั้ง ช่องทางด้านหลังขมิบตอดรัดถี่ๆเยซองเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเก่าก่อนจะกระแทกเน้นย้ำสองถึงสามรอบปล่อยสายน้ำอุ่นในชิ่งทางรักจนมันไหลย้อนออกมา
ชายหนุ่มค่อยๆถอนแกนกายออกจากร่างเล็กที่หอบหายใจแรงกอบโกยเอาอากาศมากมายเข้าไปในปอด
ร่างสูงล้มตัวนอนข้างคนที่นอนหมดแรงแผ่นอกบางที่กระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆบ่งบอกได้ว่าเสียพลังงานไปมากขนาดไหนก่อนจะตลบผ้าห่มขึ้นคลุมและดึงคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอด
“ผมรักคุณ…รักจริงๆนะครับ”
ริมฝีปากหยักประทับลงบนกลุ่มผมนุ่มและบอกราตรีสวัสดิ์กับเจ้าหญิงน้อยในอ้อมกอด
…………………………………………………
ฝากด้วยเน้อออ รักนะชรุ้บๆ >3<
